λειδινώ

τρώγω, γευματίζω («εις μία κατάκρυα βρύση εφάνη τού πατέρα του να πα να λειδινήσει», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < λειδινό < δειλινό με αντιμετάθεση τών -δ- και -λ-].